در دل کویر تشنه‌ی دانش، بارانی از امید بارید و بر کویر دل‌هایمان گل‌های امید شکفت. در میانه‌ی شهری که مهر و مهربانی در آن ریشه دوانده، آیینی به زیبایی شکفتن گل‌ها برگزار شد؛ آیینی که در آن، خیرین مدرسه‌ساز، آن فرشتگان زمینی، با اهتمام و میزبانی آموزش و پرورش میانه مورد تجلیل قرار گرفتند. سی‌ویکم شهریور ماه ۱۴۰۳، روزی شد که نامش در تاریخ این دیار ماندگار شد و بر لوح زرین ایام حک شد.
در این محفل باشکوه، جمعی از نخبگان، فرهنگیان، دانش‌آموزان و مردم نیک‌اندیش گرد هم آمدند تا از زحمات بی‌دریغ کسانی که آجر به آجر، بنایی از علم و آگاهی برپا کردند، قدردانی کنند. سالنی که در آن این مراسم برگزار شد، خود گواهی بر مهر و سخاوت خیرین و تلاش‌های بی‌شائبه‌ی آموزش و پرورش میانه بود؛ سالنی که با دست‌های توانای آنان آراسته شده بود و حالا پذیرای جمعی بود که به آنان ارادت می‌ورزید.
هر یک از سخنرانان، با کلامی شیوا و دلنشین، چون نسیم بهاری بر دل‌ها وزید و به بیان اهمیت کار خیرین مدرسه‌ساز و نقش محوری آموزش و پرورش میانه در این امر پرداختند. آنان از خیرین به عنوان ستارگانی یاد کردند که با نوری که از وجودشان برمی‌خیزد، تاریکی جهل را از دل جامعه می‌زدایند و آینده‌ای روشن را برای نسل‌های آینده تضمین نمودند. همچنین، از آموزش و پرورش میانه به عنوان مشعل‌دار این حرکت ارزشمند یاد کردند.
در این آیین باشکوه، علاوه بر قدردانی از خیرین مدرسه‌ساز، فرصتی دست داد تا از زحمات شبانه‌روزی معلمان نیز تجلیل شود. این عزیزان، با دانش و مهربانی خود، چون باغبانان دلسوز، باغچه‌ی دل‌های دانش‌آموزان را پرورش می‌دهند و آینده‌سازان این مرز و بوم را می‌سازند. آنان با صبر و حوصله، دانش‌آموزان را به سوی قله‌های علم و معرفت رهنمون می‌سازند و در شکل‌گیری شخصیت آنان نقش بسزایی ایفا می‌کنند.
بی‌شک، موفقیت هر مدرسه‌ای در گرو تعامل سازنده بین خیرین مدرسه‌ساز، معلمان و دانش‌آموزان است. خیرین با اهدای منابع مالی و امکانات، بستر مناسبی را برای شکوفایی استعدادها فراهم می‌آورند و معلمان نیز با استفاده از این امکانات، دانش‌آموزان را به سوی آینده‌ای روشن هدایت می‌کنند. دانش‌آموزان نیز با تلاش و پشتکار خود، قدردان زحمات این عزیزان هستند و آینده‌ای درخشان را برای کشور رقم می‌زنند.
در پایان، لازم است از همه کسانی که در برگزاری این مراسم باشکوه مشارکت داشتند، تشکر و قدردانی نماییم. امید است که این‌گونه مراسم‌ها، همچون جرقه‌ای امید، در دل‌ها روشن شود و انگیزه‌ای برای ادامه خدمت‌گزاری به جامعه ایجاد شود. همچنین، امیدواریم که با همدلی و همکاری یکدیگر، بتوانیم آینده‌ای روشن‌تر برای نسل‌های آینده رقم بزنیم و میهن عزیزمان را به سرزمین دانایی و دانشمندان تبدیل کنیم.
✍
