به گزارش قافلان سسی به نقل از ایرنا، هنگامی که خورشید، آخرین شعاع‌های طلایی خود را پشت کوه‌های دور دست پنهان می‌کند، جشن‌های نیمه شعبان در گلستان آغاز می‌شود. خیابان‌ها و کوچه‌ها، مانند داستانی از هزار و یک شب، با چراغ‌های رنگارنگ و پرچم‌های زیبا تزئین می‌شوند. نور فانوس‌ها بر دیوارها می‌رقصند و سایه‌های عاشقان را بر زمین می‌اندازند. صدای سرودهای مذهبی و نوای دعا، مانند موسیقی ملکوتی، در فضا طنین‌انداز می‌شود و بوی خوش عطر گل‌ها، مانند نسیمی بهاری، در هوا پراکنده می‌شود.
کودکان، با لباس‌های رنگارنگ و چشمانی پر از معصومیت، در میان جمعیت شاد و پرهیجان به بازی مشغولند. گویی هر یک از آن‌ها، ستاره‌ای کوچک هستند که بر زمین فرود آمده‌اند. با هر چراغی که روشن می‌شود، چهره‌های کوچک آن‌ها با نور امید روشن می‌شود و آینده‌ای روشن را نوید می‌دهد. آن‌ها به آسمان نگاه می‌کنند و در دل، آرزوهای کوچک خود را برای ظهور امام زمان (عج) زمزمه می‌کنند.
در گوشه‌ای دیگر، بزرگ‌ترها در مساجد و حسینیه‌ها گرد هم می‌آیند. فضای این مکان‌ها، آکنده از عطر گل‌ها و شمع‌های روشن است. دعا و نیایش، مانند رودی آرام، از لب‌ها جاری می‌شود و عشق و انتظار به امام زمان (عج) در دل‌ها موج می‌زند. سفره‌های پر از خوراکی‌های خوشمزه و سنتی، آماده پذیرایی از مهمانان است و هر گوشه‌ای از گلستان، با برنامه‌های فرهنگی و هنری، مانند تابلویی زیبا مزین می‌شود.
نیمه شعبان، شبی است که گویی زمان برای لحظه‌ای می‌ایستد و عشق و محبت به امام زمان (عج) در دل‌ها جاری می‌شود. مردم گلستان، با شور و هیجان، این شب را جشن می‌گیرند و با امید به آینده‌ای روشن‌تر، لحظات آن را با شادی و خوشحالی سپری می‌کنند. این شب، مانند داستانی فانتزی و رمانتیک است که در آن، نور و تاریکی، عشق و انتظار، و شادی و آرامش در هم می‌آمیزند.
هنگامی که شب به پایان می‌رسد و ستارگان کم‌کم در آسمان محو می‌شوند، دل‌ها همچنان پر از نور امید و عشق باقی می‌ماند. نیمه شعبان، شبی است که گویی رویاها به واقعیت نزدیک‌تر می‌شوند و مردم گلستان، با یاد امام زمان (عج) و امید به ظهورش، به استقبال فردایی روشن‌تر می‌روند. این شب، مانند قصه‌ای زیبا و به یاد ماندنی، در قلب‌ها ثبت می‌شود و هر سال، با شور و شوقی بیشتر تکرار می‌گردد.
